کد مطلب:227847 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:141
پرتوی از نور
ابراهیم بن عباس می گوید: هیچ گاه ندیدم كه امام رضا علیه السلام در سخن بر كسی جفا ورزند، و نیز ندیدم كه سخنی كسی را پیش از تمام شدن قطع كنند. هرگز نیازمندی را كه می توانستند نیازش را برآورده سازند، رد نمی كردند، و در حضور دیگری پای خود را دراز نمی نمودند. هرگز ندیدم به كسی از غلامان و خدمتكاران خویش بد گویند. خنده ی او تبسم بود. چون سفره ی غذا به میان می آمد، همه ی افراد خانه حتی دربان و مهتر را نیز بر سر سفره خویش می نشاندند و آنان همراه با امام غذا می خوردند. شب ها كم می خوابیدند و بیش تر بیدار بودند و بسیاری از شب ها تا صبح بیدار می ماندند و به عبادت می گذراندند. همچنین بسیار روزه می گرفتند و روزه ی سه روز در ماه [1] را ترك نمی كردند. كار خیر و انفاق پنهان بسیار داشتند و بیش تر در شب های تاریك مخفیانه به فقرا كمك می كردند. [2] .
[1] گويا منظور روزه ي پنجشنبه ي اول هر ماه و چهارشنبه ي وسط ماه و پنج شنبه ي آخر ماه است كه پيشوايان معصوم فرموده اند كسي كه اضافه بر روزه ي ماه مبارك رمضان، در هر ماه اين سه روز را روزه بگيرد، مانند اين است كه همه ي سال روزه باشد. (وسائل الشيعه، ج 7، ص 305).
[2] اعلام الوري، ص 314.